سرمايه داري و رانه مرگ

بيونگ چول هان از خلال مداخله در مباحث روانکاوي، انديشه‌هاي فرويد را به قلمرو انديشه انتقادي مي‌کشاند و منظومه‌اي تأمل‌برانگيز خلق مي‌کند که به واسطه آن مي‌توان گونه‌اي نقد غيرمارکسيستي بر بحران سرمايه‌داري معاصر را مشاهده کرد. همان‌طور که از عنوان اثر پيداست نظريه «رانه مرگ» به‌عنوان کشف بزرگ و حيرت‌انگيز فرويد در بطن مباحث کتاب قرار دارد. بر اساس اين نظريه، فرويد معتقد بود ميل به بازگشت به حيات غيرزنده، ميلي دائمي و هميشگي در موجودات زنده است. در واقع، کشف فرويد دلالت بر وجود ميل هميشگي به خودويرانگري در موجودات زنده دارد و بيونگ-چول هان تلاش مي‌کند تا شيوه‌هاي جديد اين ميل را در رفتارهايي همچون اجبار به سلفي گرفتن، خودزني، اجبار به زيست مجازي، اجبار به خود افشاگري مهوع دائمي در شبکه‌هاي اجتماعي رصد و رهگيري نمايد. به اعتقاد هان رانه مرگ در بطن جامعه سرمايه‌داري قرار دارد و سرمايه‌داري با سازوکارهاي به‌ظاهر دلبخواهانه، سوژه‌ها را مجبور به تکرار تروماهاي خودشان کرده، آن‌ها را به خودويرانگري سوق مي‌دهد. از نقطه‌نظر هان، سرمايه‌داري با رانه مرگ عجين شده و قرابت تأمل‌برانگيز و معناداري ميان اين دو وجود دارد. به اعتقاد هان، سرمايه‌داري بر اثر بحران‌هاي 1929، 1970 و 2008 بارها مرد، اما با رسالت «رشد نامحدود» مجددا از گور برخاست و به شکل يک موجود نيمه‌زنده نيمه‌مرده به حرکت پرشتابش ادامه داد، به‌سان مرده‌اي متحرک: زامبي. اين اشتياق مرگبار به رشد، همانا رانه مرگ سرمايه‌داري است که چول هان سعي در تاباندن نوري روشنگرانه به آن را دارد. کتاب سرمايه‌داري و رانه مرگ حاوي بينش‌هاي عميقي براي دانشجويان و علاقه‌مندان به انديشه سياسي، روانکاوي و روان‌شناسي است.