اشباح داروين

معرفي كتاب:
آيا ماجراي کثيف پنهان در پس باغ‌وحش‌هاي انساني قرن نوزدهم اروپا، به زندگي پسرکي در صد سال بعد دخلي دارد؟ دورفمن در اشباح داروين به سراغ گروهي از بي‌صدايان تاريخ مي‌رود که هيچ ردي از آنان جز در کنج عکس‌هاي برفکي و وقايع‌نگاري کاوشگران و دانشمندان پيدا نمي‌شود، ارواحي سرگردان و رنج‌ديده که دوبار و از دو جهت قرباني شده‌اند: يک بار قرباني کاشفان حريص اروپايي و بار ديگر قرباني علم، قرباني نظريه داروين، قرباني خود داروين.
گزيده‌اي از كتاب:
«حالا خوشحالي حرامزاده؟ حالا که مادرم را کشتي، حرامزاده، توي حرام‌لقمة وحشي! من را وسيلة کشتنِ او کردي. نابود کردن من کافي نبود، رفتي و او را هم اغفال کردي، غرقش کردي؟ غرقش کردي چون من نتوانستم خودم را غرق کنم. پيدايت مي‌کنم، ردت را مي‌گيرم و تک‌تک درخت‌هايي را که دوستشان داشتي مي‌سوزانم، آن جنگل آمازون کوفتي را به آتش مي‌کشم!»