پروژه شيلي (داستان پسران شيكاگو و سقوط نئوليبراليسم)

معرفي كتاب:
اصلاحات اقتصادي شيلي يکي از جذاب ترين داستان هاي اصلاحات اقتصادي در جهان است. شيلي از 1970 تا 1973 در حال غلتيدن به سمت کمونيسم بود. اما بعد از کودتاي ژنرال پينوشه، همه چيز تغيير کرد. افرادي از فارغ التحصيلان دانشگاه شيکاگو، مشهور به پسران شيکاگو، به سياستگذاران اصلي اقتصاد شيلي تبديل شدند. اصلاحاتي که پسران شيکاگو آغاز کردند و تا بعد از حکومت پينوشه نيز ادامه داشت، وضعيت اقتصادي شيلي را متحول کرد. در اواسط دهه1980، شيلي، کاستاريکا و اکوادور درآمد سرانه تقريباً يکساني داشتند و در ميانه کشورهاي آمريکاي لاتين بودند. اما دو دهه بعد، درآمد سرانه شيلي بيش از دو برابر اکوادور و چهل درصد بيش تر از کاستاريکا بود. در سال 2020، شيلي بيش تر شبيه کشوري در اروپاي جنوبي مانند پرتغال يا اسپانيا بود تا کشوري در آمريکاي لاتين. اما اين اصلاحات روي بشکه باروتي از نارضايتي اجتماعي بنا شده بود و «نابرابري» ريشه اصلي اين نارضايتي اجتماعي بود. براي پسران شيکاگو «نابرابري» اهميت زيادي نداشت. در مستند پسران شيکاگو در 2015، يکي از پسران مهم شيکاگو، رولف لودرز، به مصاحبه کننده گفت: «من واقعاً به نابرابري اهميتي نمي دهم... مشکل توزيع درآمد، مشکل حسادت است...» اما تداوم نابرابري بالا، به پاشنه آشيل مدل شيلي تبديل شد. در 2019 افزايش اندک قيمت بليت مترو در سانتياگو به شورش و اعتراضات شديد منجر شد. اين اعتراضات در نهايت بازنويسي قانون اساسي را رقم زد. البته مردم شيلي، در عين ناباوري، به پيش نويس اين قانون اساسي جديد «نه» گفتند.