ايده سوسياليسم (به سوي شكل دموكراتيك زندگي)

با افزايش توجه به امر اجتماعي و تلاش براي توان‌مندسازي جامعه در برابر دولت و اقتصاد، متفکران مختلف به بازسازي ايده‌ي سويسياليسم برخاسته‌اند. در اين راستا، آکسل هونِت، به عنوان جامعه‌شناسي که وارث نظريه‌ي انتقاديِ مکتب فرانکفورت است، نخست به سراغ خاستگاه‌هاي ايده‌ي سوسياليسم در عصر صنعتي مي‌رود و مي‌کوشد فرايند تکوين اين ايده را بر بستر تاريخي آن واکاوي کند. تلاش نظري هونت با تمرکز بر مفهوم «آزادي اجتماعي» پيش مي‌رود که به باور او دستاورد مهم سوسياليست‌هاي اوليه در برابر برداشت فردگرايانه از آزادي بوده است. هونت اين دستاورد اساسي را از چارچوب محدود صنعت‌گرايي و اقتصادباوري اوليه بيرون مي‌کشد تا آن را به برداشت معاصرتري از جامعه و تاريخ مجهز کند و محمل همبستگي اجتماعي جديدي سازد که مبتني است بر بازشناسي متقابل، همکاري و خودشکوفايي همگاني. جست‌وجوي او براي يافتن راه‌هاي نوسازي ايده‌ي سوسياليسم در دو جهت پيش مي‌رود: نخست در جهت رهانيدن آن از باور به قانون‌منديِ حرکت تاريخ و پيوند زدنش به نوعي تجربه‌گري تاريخي، و دوم در جهت ساختن سوسياليسم به مثابه‌ي شکل دموکراتيک زندگي.