قلب ضعيف و بوبوك

در يک آپارتمان در طبقه ي چهارم، دو رفيق جوان زير يک سقف با هم زندگي مي کردند: آرکادي ايوانوويچ نيفدي يويچ و واسيا شومکوف. اين جا نويسنده مسلماً احساس مي کند لازم است به خواننده توضيح بدهد چرا اسم يکي از قهرمان ها را کامل و با نام پدر گفته و از ديگري با اسم مصغر ياد کرده است؛ بله، بايد بگويد تا آن ها بدانند که قصدش بي ادبي نبوده و اين هم نوعي از صميميت است اما براي اين منظور اول بايد رتبه، سن وسال، القاب، سمت و بالاخره حتي شخصيت قهرمانان داستان را توصيف کرد. ولي از آن جايي که هستند نويسندگان بسياري که کارشان را دقيقاً اين طوري شروع مي کنند، نويسنده ي داستاني که پيش روي شماست تصميم گرفته فقط براي آن که مثل بقيه نباشد يک راست برود سر اصل داستان؛ هر چند ممکن است بعضي ها بگويند اين کارش از سر منتهاي خودخواهي است. به همين دليل همين جا مقدمه را درز مي گيريم و مي پردازيم به داستان...