بررسي تجربي نظام شخصيت در ايران

فرهنگ هر جامعه به‌صورت مکتوب و غيرمکتوب نظام نمادين آن را در سطح کلان تشکيل مي‌دهد و توليد و بازتوليد آن عمدتاً در پهنه تعاملات اجتماعي صورت مي‌گيرد. اما بازتاب آن را، کم‌وبيش و با احتياط، مي‌توان در مخرج مشترک شخصيت‌هاي اعضاي جامعه رديابي کرد. اين کتاب حاصل کوشش اوليه‌اي است براي شناخت نسبي «منش» و شخصيت ايراني. سه مجموعه داده شواهد تجربي اين پژوهش را تشکيل مي‌دهند. يکي منابع ثالث است، شامل روايات مکتوب غربي، عربي و ايراني در مورد «منش ايراني»؛ ديگري منابع ثانويه، يعني پژوهش‌هاي درخوري است که ديگران در اين مورد انجام داده‌اند؛ مجموعه اصلي، منابع اوليه‌اي است که از طريق پيمايش 2021 نفر ساکنان هفده سال به بالاي شهرهاي استهبان، تبريز، تهران، کرمان و مشهد جمع‌آوري شده است. پيمايش اجتماعي مزبور بر مبناي مفهوم چهاربعدي از انسان، يعني انسان اقتصادي، سياستي، شناختي و اجتماعي انجام يافت.