مسئله قرينه اي شر بي وجه (ارزيابي آراي ويليام رو در باب مسئله شر)

مسئله شر برهاني است که عمدتاً از جانب خداناباوران عليه خداباوري مطرح شده است. خداناباوران استدلال مي‌کنند که شر موجود در جهان دليلي است بر اينکه خدايي که اديان ابراهيمي – يعني يهوديت، مسيحيت و اسلام – مدعي وجود آن هستند، وجود ندارد؛ زيرا اگر خداي اين اديان که واجد سه صفت قدرت مطلق، علم مطلق و خير مطلق است وجود مي‌داشت، با علم بي‌مرز خود از وقوع شرور آ گاه مي‌شد و خيرخواهي محض وادارش مي‌ساخت براي رفع آنها اقدام کند. از طرف ديگر، چون قدرت چنين خدايي مطلق است، رفع شرور براي او مقدور مي‌بود. پس اگر خداي اديان ابراهيمي وجود مي‌داشت، مي‌بايست جهان عاري از شر باشد. از ميان صورت‌بندي‌هاي مختلفي که از استدلال شر ارائه شده، استدلال قرينه‌اي ويليام رو يکي از مهم‌ترين صورت‌بندي‌ها است. مسئله قرينه‌اي شر، برخلاف مسئله منطقي شر که مي‌خواهد نشان دهد وجود شرور دليلي قاطع بر رد وجود خدا است، ادعايي فروتنان‌هتر دارد: وجود شرور دليلي است که خداناباوري را معقول‌تر از خداباوري مي‌سازد. کتاب پيش رو، در هشت فصل، به آراي متقدم، ميانه و متأخر ويليام رُو مي‌پردازد و نويسنده مي‌کوشد نشان دهد هرچند استدلال رُو به‌طور عمومي با شکست مواجه مي‌شود و نمي‌تواند استدلالي قاطع عليه خداباوري لحاظ شود، از منظري ديگر مي‌تواند توجيهي باشد براي خداناباوري فرد خداناباور.