خشم شهري: شورش طرد شدگان

کتاب حاضر داستان فوران خشم «طردشدگان» است در عصري که آن را عصر شهري» ميخوانند و به آن مي بالند خشم کساني که هيچ مشروعيتي ندارند و تنها آن گونه مرئي ميشوند که نظم مسلط آن ها را در منطق خود تعريف ميکند و بيرون زدگيها را در دايره ي شمول خود در مي آورد. آنها اصلاً نه محدود به فقراي شهري هستند، نه طبقه ي متوسط شهري، نه سياه پوستان نه مهاجران، نه اقليتهاي ،ديني و نه زنان؛ همهي اينها هستند. کساني که بنابه ضرورت نظم برقرار شده، از قطار نابرابري ساز «توسعه ي شهري به بيرون پرتاب شده اند و با طناب بر زمين کشيده ميشوند براي آنها خرابکاري در مسير حرکت قطار توسعه تنها چاره ي بقاست خيزشهاي شهري در واقع ماديت يافتگي سياست ورزي طردشدگان هستند. اين خيزشها به اين دليل رخ نميدهند که سياست مداران نالايق يا پليسهايي خطاکار بر سر کارند بلکه علت را بايد در اين جست که خيزش طردشدگان بازنمود تناقضات ساختاري اين نظم مبتني بر نئوليبراليسم است.