مسئله ي ايران

"انواع شکاف‌هاي نسلي، جنسيتي، شکاف سنت و تجدد، شکاف مرکز و پيرامون، فساد نهادينه شده، بحران هاي زيست بومي، شدت و ضعف قطبي شده سياسي و اجتماعي و نابرابري هاي مزمن اقتصادي، همه مانع همبستگي اخلاقي و توسعه و پايداري است. صفات جمعيتي و محتواي جامعه ما به کلي دگرگون شده است اما شکل اداره قديمي است. محتواي زندگي شهري با ساختار هاي روستايي و سنتي اداره مي شود. نتيجه تبديل يک ملت به روح سرگردان است. مردمي که ميل به موفقيت دارند، موفق نمي‌شوند، اميدشان در نوميدي است. عاقلان زيادند اما عقلانيت اجتماعي کار نمي کند. همه اينها نشان مي‌دهد که ما در بحران زندگي ميکنيم، اين از شاخص‌هاي تحرک اجتماعي رو به رشد پيداست، مسائل زندگي در اين سرزمين جاري است نخبگان بزرگ درمانده اند..."