خانه خواني (تجربه ي زندگي در خانه هاي دوره ي گذار معماري تهران)

« ... دوست داشتم چيزي درباره‌ي معماري اين خانه‌ها بفهمم؛ چيزي که بتوانم در فرم‌ها و شکل‌هاي ديگر هم دوباره آن را فراخوان کنم و در مواجهه‌ام با موضوعات تازه‌ي طراحي به کارش بگيرم؛ کيفيتي از زندگي که با فرم‌ها و عناصر عيني ساخته‌مي‌شد اما در بند اين فرم‌ها و عناصر نبود. مي‌خواستم از مواجهه‌ي نوستالژيک با فرم‌ها و عناصر بعضاً کليشه‌اي اين خانه‌ها که مسئله و موضوع من نبود، فاصله بگيرم و چيزي روان و سبک در پس آن‌ها بيابم که بتواند به هر شکلي در بيابد و قابل استفاده در طراحي خانه‌هاي ديگر باشد.»
خانه خواني روايتي خواندني از شرحِ زندگي در خانه‌هاي دوره‌ي گذار معماري تهران است. پرسش‌هاي اصلي که در اين کتاب مطرح مي‌شود شامل اين موارد است: در‌ خانه بودن چگونه تجربه‌اي است؟ چه رابطه‌اي ميان تجربه‌ي در خانه‌ بودن و کيفيت فضاهاي خانه برقرار است؟ چگونه مي‌توان با استفاده از قابليت‌هاي روايت از تجربه‌ي در خانه‌ بودن سخن گفت؟