تاريخ فكري ايران معاصر

کتاب تاريخ فکري ايران حاصل پژوهشي در «تاريخ‌نگاري فکري» براي سه دوره در تاريخ نيم‌قرن ايران معاصر، يعني سال‌هاي 1300-1320، 1320-1332، و 1332-1357 شمسي است. «تاريخ‌نگاري فکري» (Intellectual History) ، تاريخ‌ «جريان‌هاي فکري» در دوره‌هاي زماني معين است که مي‌تواند در خدمت تعميق تاريخ – آگاهي جامعه قرار گيرد. «خود‌شناسي تاريخي» يعني انديشيدن به «خود» که در عين‌حال بتواند به پاسخ به اين پرسش که «زين پس چگونه مي‌توان بود؟» بيانجامد. آنچه در اين کتاب به صورت پرسش و پاسخ آمده حيثيت تاريخيِ تفکر و حيثيت فکريِ تاريخ در ايران معاصر را نشان مي‌دهد.