قطار استانبول

«…پس‌زمينه‌ي تاريخي و اجتماعي آثـار گراهام گرين، ديکتاتوري، کشتار، ناآرامي و بحران اقتصـادي دهه‌ي 1930اسـت. راه حل‌هاي گرين برخلاف نويسندگان هم‌عصر او – راه حل‌هاي مارکسيستي و انگيزاننده‌ي خوانندگان براي انقلاب نيست. جهان داستان‌هاي گرين، بيش از آنکه دنيايي آماده‌ي انقلاب باشد، جهاني در حال اضمحلال است. نويسندگان معتقد بـه رئاليسم جامعه‌گرايانه، گرين را آدمي نوميد و آثار او را مأيوس‌کـننده دانسته‌اند اما ظاهراً برچسب “راست انديشي” برقامت او راست نيامده است…»