خموشان (داستان هاي كوتاه آلبر كامو)

مسئله ي جنگ الجزاير و انقلاب و استقلال آن چنان بر روشنفکران فرانسوي تاثير داشت که تا دهه ها متاثر از آن، داستان، رمان، مقاله، جستار، فيلم و تئاتر خلق کردند و البته هنوز رگه هاي عميقي از اين تاثير در آثار هنرمندان امروزي فرانسوي نيز ديده مي شود. مفاهيمي چون وطن، تبعيد، انزوا، تنهايي، معصوميت، قلمرو و حاکميتي که ديگر ازدست شده، در بسياري از اين آثار ديده مي شود.
يکي از شاخص ترين اين نوشته ها، کتاب «خموشان» نوشته ي «آلبر کامو» است که دغدغه هاي فلسفي، روانشناختي و سياسي ساير کارهايش در آن نمود بارزي دارد. علاوه بر همه ي آنچه در باقي آثار کامو وجود دارد و «خموشان» نيز از آنها مستثني نيست، داستان هاي اين کتاب سرشار از نشانه هايي واضحي از زندگي شخصي و خانوادگي کامو هستند، از شغل معلمي شخصيت داستان «ميزمان» تا دغدغه هاي شخصيت داستان «دارو» و شغل بشکه سازي داستان «خموشان» که پيشه ي خانوادگي خانواده ي کامو بوده است.
«آلبر کامو» در تمام زندگي نه چندان طولاني اش يک روشنفکر متعهد بود که هنر و ادبيات و فرم دغدغه ي اساسي اش بود چون مي دانست فرم هيچ نيست جز خود محتوا، از همين روي کتاب «خموشان» نيز مانندي ديگر آثارش دغدغه هاي فرمي و سبکي او را در خود دارد که به داستان هاي کتاب تنوعي داده که جذاب تر و خواندني ترشان کرده است.