معادلات و تناقضات آنتونيو گرامشي

موضوع اصلي اين کتاب دموکراسي است که به بيش از پنجاه سال پيش باز‌مي‌گردد. نويسنده پس از گذشت پنج دهه قصد دارد در نسخه‌ي ويرايش‌شده و جديد کتاب، مجدداً به مفهوم هژموني بپردازد.
پري اَندرسون، تاريخ‌نگار و جامعه‌شناس بريتانيايي، متخصص تاريخ روشنفکري، از چهره‌هاي جنبش چپ نو و مارکسيسم غربي و استاد تاريخ و جامعه‌شناسي دانشگاه کاليفرنيا، به چاپ جديد کتاب، مقدمه‌ي جامع و مانعي درباره‌ي گرامشي افزوده و در آن با استفاده از آثارش ويژگي‌هاي تفکر او را تجزيه و تحليل کرده است.
در فصل هاي پنج‌گانه‌ي کتاب معادلات و تناقضات آنتونيو گرامشي ـ تغييرها، تقريرها، عدم‌تقارن، زمينه‌ها و پيامدها ـ به طولاني‌ترين مناظره‌ي تاريخ معاصر پرداخته مي‌شود: صد سال اختلاف نظري و نزاع فلسفي بر سر راه رسيدن به سوسياليسم يا جامعه‌ي سوسياليستي. گرامشي با الهام از انقلاب عليه کاپيتال سعي مي‌کند تا موضوع اصلي نخستين کنگره‌ي انترناسيوناليسم سوم را که درباره‌ي دموکراسي بورژوايي و ديکتاتوري پرولتاريا بود، به کمک مهم‌ترين مفهوم سوسيال دموکراسي روس و سوسيال دموکراسي آلمان، يعني مفهوم هژموني درک و ميان شرق و غرب تمايزي بنيادين ترسيم کند.
در بخش پاياني کتاب، مقاله‌ي ضميمه نيز گزارش خواندنيِ آتوس ليزا هم‌سلول گرامشي از روزهايي است که با هم گذرانده‌اند. آتوس ليزا شاهد صحبت‌هاي گرامشي در فضايي به دور از نظر سانسورچيان زندان بود. اين متن که به صورت محرمانه نگاشته شده، تا سال‌ها مخفي نگاه داشته مي‌شد؛ چون خاري در چشم مشي رسمي حزب کمونيست بود.