اكولوژي ماركس / ماترياليسم و طبيعت

اغلب گمان مي رود که مارکس تنها به رشد صنعتي، تکامل نيروهاي توليدي و پيشرفت اجتماعي توجه دارد و به ويراني و غارت طبيعت بي‌اعتناست. اين کتاب بر خلاف تفسيرهاي سنتي در باب مارکس، نشان ميدهد که مارکس به جاي آن که مانند انديشه ي سبز معاصر، طبيعت را به جاي انسان بنشاند يا مانند سرمايه داري اصل را بر دستيابي به «سود» و «حداکثر سود» بگذارد، به رابطه ي متقابل و سوخت وسازانهي انسان و طبيعت نظر دارد. نويسندهي کتاب به وارسي نوشته هايي از مارکس مي پردازد که تاکنون ناديده گرفته شده است. او نشان ميدهد که مارکس عميقا دغدغه ي رابطهي در حال تغيير انسان با طبيعت را دارد. اکولوژي مارکس گستره ي پهناوري از انديشه وران را در بر مي گيرد: از اپيکوروس و دموکريتوس و لوکرتيوس گرفته تا چارلز داروين، توماس مالتوس، لودويگ فويرباخ و ويليام پيلي. اکولوژي مارکس با عرضه ي برداشتي ماترياليستي از طبيعت و جامعه به رويارويي با روح گرايي حاکم بر جنبش س بز معاصر برمي خيزد و بناي کار را بر روشي مي گذارد که براي بحران زيست محيطي کنوني راه حل هاي پايدارتر، ديرپاتر و مردم مدارتر عرضه مي کند. از نظر بلامي فاستر، مارکس، بر خلاف انديشه ي س بز معاصر، ويراني زيست محيطي را نه متوجه مدرنيته بلکه حاصل کار کرد شيوهي توليد سرمايه داري مي داند.