شهر زيباي افلاطون و شهرياري آرماني در ايران باستان

بريده اي از متن کتاب:
کاري‌ که‌ «حاکم‌ حکيم‌» بايد بکند در حقيقت‌ همان‌ است‌ که‌ در معتقدات‌ ديني‌ ايرانيان‌ بختاران‌ يا «سوشيانها» بايد به‌ جاي‌ آورند در هر دو حال‌ غرض‌ و غايت‌ يکي‌ است‌ و آن‌ پاک‌ ساختن‌ جهان‌ است‌ از ظلم‌ و دروغ‌ و مرگ‌ و تباهي‌ و رسانيدن‌ آن‌ به‌ کمال‌ عدل‌ و راستي‌ و نيکي‌ و برقرار کردن‌ شهر زيبا يا شهر آرماني‌.
زردشت‌ دريسنه‌ي‌ 48 بندهاي‌ 11 و 12 از فرارسيدن‌ چنين‌ روزي‌ سخن‌ مي‌گويد:
«کي‌ اي‌ مزدا به‌ همراهي‌ «راستي‌» خرسندي‌ خواهد رسيد؟
و با شهر آرماني‌ قرارگاه‌ خوب‌ بر کشتزار؟
چه‌ کساني‌ از دروغ‌گران‌ خونخوار آرامش‌ و ايمني‌ خواهند داد؟
به‌ چه‌ کساني «حکمت‌ و هومنه‌» خواهد رسيد؟
و اينانند بختاران‌ «سوشيانتهاي‌» کشورها که‌ به‌ ياري‌ «وهومنه‌» با کارهاي‌ از روي راستي خوشنودي‌ فرمان‌ تو را اي‌ مزدا برآورده‌ کنند زيرا که‌ اينان‌ هميستاران‌ ديو خشم‌ آفريده‌ شده‌اند.»