جنبش هاي اجتماعي در ايران پس از اسلام

جنبش‌هاي اجتماعي در ايران پس از اسلام مشتمل بر 20 مقاله است که ذيل سه سرفصل اصلي، «جنبش‌هاي سياسي» و «جنبش‌هاي اعتقادي» و «جنبش قرمطيان» را عمدتاً در فاصله قرن‌هاي اول تا پنجم هجري به‌بحث مي‌گذارد: از ابومسلم خراساني و مُقنَّع تا مرداويج گيلي، از فرقه مُرجِئه تا ابن‌مقفع و خرمدينان، و در آخر قرمطيان در بحرين و يمن و خراسان.
رضا رضازاده لنگرودي با بهره‌گيري دانشورانه از منابع پرشمار غربي و شرقي، تصويري چندوجهي از کنش‌گران تاريخ‌ساز در اين عصر مي‌سازد که در دل تعارضات قدرت و مناقشات ديني، اقتدار و جهان‌روايي را به مبارزه مي‌طلبيدند.