پي جو

اين كتاب از بزرگ‌ترين دستاوردهاي ادبي خوليو کورتاثار و يکي از کلاسيک‌هاي ادبيات قرن بيستم است؛ داستان واپسين روزهاي زندگي جاني کارتر نابغه‌ي ساکسيفون، بر لبه‌ي درخشش و ويراني، با پس‌زمينه‌اي اگزيستانسياليستي و پرداختي استادانه.
پِي‌جو از زمان نخستين چاپش در 1959، با اقبال فراوان خوانندگان روبه‌رو بوده است و آن را همچون لي‌لي‌بازي تجربه‌اي خلاقانه دانسته‌اند.
خوسه مونيوث، تصويرگر بزرگ آرژانتيني، توانسته است با قريحه‌اي شگرف عمق اين داستان را نشان دهد؛ جاز، شب‌هاي بي‌خوابي، و پاريس سال‌هاي 1950.