وزارت درد

نه راه پس نه راه پيش: در پي جنگ هاي بالكان در دهه ي 1990 تانيا لودسيچ و شاگردانش در تلاش براي دريافت اجازه ي اقامت، از گروه ادبيات و زبان هاي اسلاوي در دانشگاه آمستردام سر در مي آورند. در آنجا تانيا بايد ادبيات يوگسلاوي سابق را به يوگسلاوهاي سابق درس بدهد. آنان، سرگردان در برزخ امن هلند، تلاش مي كنند نه فقط دخل و خرجشان را به هم برسانند، بلكه از اين عالم سرگرداني و بلاتكليفي راه به جايي ببرند. تانيا تصميم مي گيرد براي شاگردانش درسي با عنوان «يوگونوستالژي» برگذار كند و اين خاطرات مشترك و آگاهانه از دوراني زوال يافته موقتا سرزندگي و نيروي تازه اي در آنها مي دمد. اما زماني كه رويدادهايي غم انگيز آنان را به مواجهه با پيامدهاي تجزيه ي خشونت بار ميهنشان ناگريز مي كند، پيوندهاي شكننده ي همكلاسي ها از هم مي گسلد.