مينا سان تلمو و دخمه ي فيلم هاي سلولوئيد (دستبردي تمام عيار به تاريخ سينما)

وقتي بالاخره مينا به هوش آمد، خيلي ناخودآگاه دستش را به سمت چشم هايش برد و چشم بندش را باز کرد. چشم بند را که برداشت تازه فهميد دست هايش ديگر بسته نيستند که توانسته اين کار را بکند.
صداي برادرش را شنيد که مي گفت: «حالت خوبه؟» راب نشسته بود جلويش، دست هايش را گذاشته بود روي شانه هاي مينا و تکانش مي داد. احتمالا به خاطر همين تکان ها به هوش آمده بود.
مينا چشم هايش را باز کرد و راب را ديد که جلويش دوزانو نشسته بود روي زمين. چند قدم عقب تر، انريک، بي هوش، روي زمين نشسته و سرش را به ديوار تکيه داده بود. کمي آن طرف تر هم عمه آگاتا نشسته بود و داشت با يک موجود پشمالوي قهوه اي رنگ بازي مي کرد که يکي از چهار تا پايش را بالا نگه داشته بود.
مينا چندباري آرواره هايش را باز و بسته کرد و زبانش را توي دهانش چرخاند تا بالاخره از منگي درآمد و توانست بگويد: «اين سگه اينجا چي کار مي کنه؟»