درويش عاشق

داستان کتاب درباره‌ي «بخيت مندل» است، برده‌اي که در اواخر قرن نوزدهم و البته سال‌هاي قيام و حکومت «مهدي سوداني»، از زندان آزاد مي‌شود. روزگاري که کشور انقلابي و پر از آشوب است و مهدي سوداني که خود را منجي عالم بشريت مي‌داند، جنبش مهديون را به راه انداخته است. در اين جنبش تاريخي و سال‌ها ظلم و اسارت تنها ياد و خاطره‌ي معشوق، بخيت را سرپا نگه داشته است. عشق دشوار يک برده و يک زن سفيدپوست که ارباب شمرده مي‌شود.
نويسنده در اين رمان تلاش مي‌کند وضعيتي که به ظهور حکومت تندروهاي مهديون مي‌انجامد، سال‌هاي حکومت‌شان و همچنين پايان اين دوران را تصوير کند. در خلال اين سال‌ها عشق و نفرت و سرسپردگي و اميد و ياس بخيت نيز همراه با اين توفان، روايت نويسنده را جذاب مي‌کند.
عظيم طهماسبي مترجم آثار ادبي عرب در ترجمه‌ي اين اثر مکاتباتي با نويسنده داشته و اين کتاب تنها اثر اين نويسنده است که به فارسي ترجمه شده. در بخشي از متن کتاب آمده است: «احساس نکرد که آزاد است. بين او و آزادي‌اش خون‌هاست. بين او و آزادي‌اش انتقام است. خودش را از دل آن شلوغي به بيرون زندان هل داد. احساس ضعف مي‌کرد. از هشت روز پيش چيزي نخورده بود و از سه روز قبل آبي ننوشيده بود.»