زماني كه باقي مي ماند

جورجو آگامبندر اين کتاب مي‌کوشد متن‌هاي پولس رسول را از تاريخ رسمي کليسا جدا کند و آن‌ها را «متن‌هاي بنيادين سنت مسيحايي» مي‌داند. به باور آگامبن، نامه‌هاي پولس نه به بنيانگذاري يک دين نو (آنطور که مسيحيان راست‌کيش گمان مي‌برند) بلکه به الغاي «مسيحايي» شريعت يهود مربوط‌ اند. برنامه اصي آگامبن در سمينارهايي که بعدها در قالب اين کتاب چکيده شدند، تفسير ده کلمه نخست نامه پولس به روميان بود، چرا که او بر اين باور بود با شرح دقيق همين ده کلمه مي‌تواند «چکيده» دقيقي از مفاهيم مسيحايي مورد نظر پولس ارائه دهد: «از پولس، بنده مسيحا عيسا، که دعوت شد تا رسول باشد و از براي اعلام بشارت خدا کنار نهاده شد.»
ردپاي کاوش فلسفي آگامبن در مسئله مسيحاباوري به سيماي مهم ديگري در اين زمينه مي‌رسد که در اين کتاب نيز مورد بحث قرار گرفته است: والتر بنيامين. آگامبن بر آن است که فلسفه تاريخ بنيامين تکرار و بازيابي مفهوم پولسي «زمان باقي‌مانده» است. وي با خواندن دقيق «تزهايي درباره فلسفه تاريخ» بنيامين و نامه‌هاي پولس رسول توازي مفهومي غريبي بين اين دو اثر را کشف مي‌کند و به توضيح مفاهيمي چون «زمان باقي‌مانده» مي‌رسد.