نفرين هرم پنيري / ماكا موشي 11

هنوز پنجه‌ام را توي اتاق نگذاشته بودم که پدربزرگ‌ويليام نعره‌ي رعدآسايي کشيد: «اوهوي ‌خان‌نوه! چطور جرئت مي‌کني اين موقعِ روز بياي سرِ کاروبار؟! ها؟»
خشکم زد. اين صداي جير را قبلاً جايي نشنيده بودم؟ دستپاچه گفتم: «ولي پدربزرگ! ساعت تازه نُهِ صبحه! دفتر روزنامه همين ساعت باز مي‌شه.»
پدربزرگ‌ويليام سري تکان داد و جير زد: «مزخرف نگو! اصلاً مي‌فهمي نصف روز رو به ‌جات خفته بودي خان‌نوه؟ من از ساعت شيشِ کله‌سحر اينجا‌م!!!»