ساما

كتاب ساما شناخته‌شده‌ترين و تحسين‌شده‌ترين اثر آنتونيو دي بندتو نويسنده‌ي آرژانتيني و به اعتقاد همه‌ي صاحب نظران در شمار بزرگ‌ترين رمان‌هاي اسپانيايي زبان قرن بيستم است. ماجراي مرد تحصيل‌کرده و جـاه‌طلبي که در آخرين سال‌هاي قرن هجدهم به شهر کوچک و دورافتاده‌ي آسونسيون، پايتخت فعلي پاراگوئه اعزام شده، و در انتظاري بي‌پايان تمام فکر و ذکرش ترفيع گرفتن و رفتن به بوئنس آيرس و نزديک‌تر شدن به مرکز قدرت و تمدن است.
با اينکه منتقدان رمان را بسيار ستودند، خوانندگان آن تا سال‌ها به جمع محدودي از طرفداران دو آتشه منحصر بود که تا چند دهه کتاب را در جايگاه يک رمان کالت قرار داد. نکته‌ي قابل توجه حضور پرتعداد نويسندگان در ميان علاقمندان ساماست که در طي اين مدت آن را ستوده و منبع الهام خود ذکر کرده‌اند. شايد متأخرترين نمونه در ميان اين‌ها روبرتو بولانيو نويسنده‌ي شيليايي‌تبار باشد که ترجمه‌ي داستـان کوتاهش «سنسيني» که با اقتباس از زندگي و شخصيت دي بندتو نوشته بود، عامل توجه دير هنگام دنياي انگليسي زبان به اين نويسنده شد. به يادماندني‌ترين وجه کتاب، شخصيت و لحن مسحورکننده‌ي راوي است، که به رغم آمرانگي و تکبر، از نمايش تزلزل و سخت گرفتن بر خودش ابايي ندارد و به اين ترتيب تصويري بسيار انساني از خود به نمايش مي‌گذارد.
آنتونيو دي بندِتو، در دسامبر سال 1923 (روز مردگان) در مندوسا، شهري کوچک در غرب آرژانتين، به دنيا آمد. روز 24 مارس 1976، چند ساعت پس از کودتاي نظامي، دي بندتو در دفتر روزنامه‌اي که بيست سال بود در آن کار مي‌کرد دستگير شد و تا ماه‌ها همه از او بي‌خبر بودند. هاينريش بُل، برنده‌ي جايزه‌ي نوبل، در نامه‌اي به رئيس جمهور نظامي آرژانتين خواستار آزادي او شد و اين، در کنار تلاش‌هاي ارنستو ساباتو، سبب شد در سپتامبر 1977 آزاد شود.