تاتار خندان

كتاب حاضر رماني جذاب است و در اصل برشي از تاريخ اجتماعي ايران است که نويسنده، با گشت و گذار در واقعيت هاي اجتماعي روزانه، خواننده را پابه پاي راوي که پزشکي است جوان و سرخورده از يک شکست عشقي، ودلگير از نقشي که مدرنيته‌ي نارس بر او تحميل کرده، همه‌ي خوشي‌ها، لذت‌هاي‌ زندگي شهري و آسايش روزگار مدرن را کنار گذاشته و مي‌خواهد که با تفکر و جستجو در درون خود، آرامش‌ذهن‌ خويش را در تبعيدي خودخواسته بازيابد.
راوي در نهايت نااميدي و آشفتگي، بي آن که بداند “تاتار خندان” کجاست و چگونه جايي‌ است ،براي فرار از آنچه که برايش قابل‌تحمل نيست و روح اش را مي‌خورد ، خيلي اتفاقي و شايد هم به خاطر پسوند “خندان” آنجا ، تاتار خندان را به عنوان محل جديد خدمت اش انتخاب کرده و با وسايل زندگي‌اش راه مي افتد که بتواند وقت خود را راحت بِکُشَد …. ولي وقتي پاي نياز انسانها به امداد و ياري و رسالت انساني در زمان‌هاي سخت فرا مي‌رسد و مردم روستاي تاتار خندان و آبادي‌هاي اطراف را غرق دررنج، خرافه و نيازمندي مي‌بيند و اما همچنان آنان را شاد و اميدوار مي‌‌بيند، شيفته‌ي آنها شده و چنان با آنها صميميي‌مي‌شود که ديگر سر از پا نمي‌شناسد و لبخند شوق و نور رضايتي که با درمان بيماران و انجام وظيفه‌ي انساني‌اش به عنوان يک پزشک، در اعماق روح اش مي‌تابد را با هيچ چيز عوض نمي‌کند ….. راوي رمان ( ” رضا ” ) است که …… .