تعطيلات وحشتناك / مودي خوفناك 5

ويلف گفت: «خوش حالم كه اينجا هستي.»
مودي گفت: «خيلي خوبه. والدينم خيلي هيجان زده هستند فكر كنم اونا واقعا از مامان و بابات خوششون مياد.»
او به بابايش كه كاروان را جدا كرده بود و داشت با آقاي وايلد صحبت مي كرد، اشاره كرد. او داشت كلماتي مثل «حيرت انگيز» و «مد/امروزي» را ادا مي كرد و داشت به نوعي، براي آقاي وايلد چاپلوسي مي كرد.
مودي گفت: «بهتره كه چادرم رو علم كنم، چادر تو كجاست؟»
ويلف گفت: «ما چادر نداريم.»
مودي با تعجب پرسيد: «شما بدون چادر به پيك نيك اومديد؟»
ويلف جواب داد: «بله، البته. چرا وقتي مي توني بيرون باشي و نور مهتاب روي موهاي بدنت بتابه، توي چادر بخوابي؟»
مودي آب دهانش را قورت داد. پنهان كردن راز خانواده ي وايلد از آن چيزي كه قبلا فكرش را مي كرد هم دشوارتر بود.