كابوس خيابان دلقك ها / مجموعه ترس و لرز / تحت تعقيب 6

بادِ تيغه را که به تار مويي از کنار صورتم رد شد، حس کردم. همان طور که بي حرکت ايستاده بودم، چشم هايم را باز کردم. چاقو تو چادر برزنتي فرو رفت و صداي جِررررري بلند شد.
دهنم را باز کردم، اما آن قدر شوکه بودم که نتوانستم چيزي بگويم.
عمو تئو فرياد زد: «آهاي – کي اينو پرت کرد؟» و پريد جلو و چشم هايش به همه جاي محوطه دويدند. «کي اينو پرت کرد؟»
تمام تنم سوزن سوزن مي شد. آن قدر سريع اتفاق افتاده بود که فرصت ترسيدن هم پيدا نکرده بودم. به دسته ي چاقو که از چادر بيرون زده بود، زل زدم و دوباره منظره ي تيغه ي بلند و براقش که تو هوا پرواز مي کرد و يکراست به طرف صورتم مي آمد، جلو چشمم مجسم شد.