همراز

بچه دار شدن داستان رمزآلوديست. زن را براي مدتي از جامعه جدا مي اندازد و يك روز ناغافل او را به آغوش جامعه پرتاب مي كند. بعد از هفته ها خلسه و فراموشي، دوباره به جنب و جوش در مي آييم و همان آدم قبلي مي شويم. همان آدميم، محكم تر، سرسخت تر و با حواسي جمع تر از قبل، اما نه لزوما بهتر، چرا كه ديگر تنها براي خودمان نمي جنگيم، بلكه براي كودكمان هم مي جنگيم. با شليك اين گلوله، زندگي دوباره به من بازگردانده شد و قدم به سرزمين موعود مادري گذاشتم.