كشتي نو عروسان

انتظار نداشتم كه هرگز دوباره او را ببينم آن هم در يك چنين جايي. خيلي وقت بود او را در ته ذهنم پنهان كرده بودم. حضور فيزيكي او مرا شوك زده نكرد بلكه غم و اندوهي كه در چهره اش بود مرا به شدت لرزاند. پير و سالخورده شده و ديگر خبري از آن شكوه و زيبايي جواني در وجودش نبود. راستش را بخواهيد ديدن او در اين وضعيت مرا به ياد فناپذيري خودم انداخت. هرگز گمان نمي كردم در چنين وضعيتي با او روبرو شوم اما وقتي ياد دوارني مي افتم كه باهم پشت سر گذاشته ايم به سرنوشت اعتقاد پيدا مي كنم آن هم بعد از سال ها دوري...