گلگشت در وطن (سفرنامچه)

معرفي كتاب:
اينکه انورى گفته است «سفر مربّي مردست» حرف درستي است. من از سفرها همان‌طور آموخته‌ام که از کتاب‌ها. کوچه‌پس‌کوچه‌هاى شهرها، سنگ گور آبادي‌هاى دورافتاده، لباس‌ها و ابزارهاى بومى، کتابه ساختمان‌هاى گذشته، درخت‌هاى کهنسال امامزاده‌ها و آبدان‌ها، رباط‌ها و کاروانسراهاى پراکنده در راه‌ها، نام‌هاى جغرافيايى خواه از آنِ آبادى‌ها و خواه طايفه‌ها و عشيره‌ها، قلعه‌ها و برج‌ها و ميله‌هاى برساخته بر ستيغ کوه و تپه‌ها و بالاخره سخنان مردمان نازنين و بانوان آنان همانند صفحه کتاب‌ها پر مطلب و بامعنى بوده‌اند. در سفرهاى گلگشتى ايران بايد دل به دريا زد و ميان بيابان و آبادى فرق نگذاشت. هر دو ديدنى و بهره بردنى است. بسيار مى‌شود که در دشت بى‌آبادى به خرابه‌اى از گذشته برمى‌خوريد و آثارى از پدران خود در آن‌جا مى‌يابيد و آن بيش از ده‌ها صفحه کتاب براى شما آموزنده و گوينده? اسرار گذشته است.