سقوط پاريس

ايليا ارنبورگ در کتاب سقوط پاريس علل سقوط پاريس را براساس وقايعي که خود شاهدشان بوده توجيه مي‌کند. اين کتاب در زمانش بسيار پرفروش و بحث‌برانگيز بود. اين رمان تنها به عنوان رماني اجتماعي شناخته نمي‌شود، بلکه از لحاظ هنري نيز ارزش بالايي دارد. ارنبورگ وقايع اجتماعي و تاريخي سال‌هاي 1935 تا 1940 را که خود شاهدشان بوده شرح مي‌دهد و آن‌ها را به عنوان زمينه‌هاي سقوط پاريس معرفي مي‌کند. اين رمان به نوعي انتقاد از روسيه‌ي استاليني است. نويسنده به شرح وقايعي از درون جامعه‌ي فرانسه مي‌پردازد. از بي‌کفايتي مسئولاني مي‌گويد که فريب گوبلرز را خورده بودند و پس از هجوم آلماني‌ها به‌سرعت مقام و منصب را رها کرده و فرار کردند. از مردمي مي‌گويد که تنها و بي‌پناه مانده‌اند؛ ولي روحيه‌ي مبارزه را از دست نداده‌اند و تسليم نمي‌شوند.