پيدايش هند نوين / مجموعه تاريخ جهان

آدام گاپنيک در مجله‌ي نيويورکر مي‌نويسد: «جنگ و کشتار به کشور‌ها شکل مي‌دهد. مرزهايشان شبکه‌اي از جاي ظخم‌ها و بريدگي‌هاست. آن‌ها تاريخ خشونت آشکار بر روي زمين‌اند.»
از جمله‌ي به‌خون‌آغشته‌ترين مرزها در روي زمين مرزهايي هستند که جمهوري‌هاي امروزي هند، پاکستان و بنگلادش را از هم جدا مي‌کنند.
اين سرزمين‌ها زماني هند باستان را تشکيل مي‌دادند که، به گفته‌ي لئوراستن، مؤلف، «يک کشور نبود، بلکه ملغمه‌اي از اميرنشين‌ها، آميزه‌اي از مذهب‌ها و خرافه‌ها، مخلوطي از آيين‌ها و کيش‌ها و کاست‌هايي بود که هر از گاه بر اثر هيجانات ناشي از تعصب و خشک‌انديشي يکديگر را قتل عام مي‌کردند.... اين سرزمين از اسطوره‌ها و خرافه‌هاي بي‌شمار گيج و حيران بود و از انواع بلاها و قحطي‌ها و گرسنگي چنان آسيب مي‌ديد که گاهي به نظر مي‌رسيد سرزمين مردگان است.»