جايي كه عاشق بوديم

امروز روز خوبي براي مردنه؟ اين سوالي ست كه هر روز صبح موقع بيدار شدن از خودم مي پرسم. سر زنگ سوم؛ زماني كه تلاش مي كنم حين وزوز دائم آقاي شرودر چشمانم را باز نگه دارم. سر ميز شام؛ وقتي دارم لوبيا سبزها را به بغل دستي ام مي دهم. شب ها - وقتي بيدار دراز مي كشم- چون مغزم به خاطر فكر زياد خاموش نمي شود. آيا امروز،روز موعوده؟ اگه امروز نه، پس كي؟