رستوران آخر جهان

اين واقعيت که سفينه? قلب طلا با موتورِ نامحتمليِ بي‌نهايتِ خود زيباترين و مدرن‌ترين سفينه‌اي بود که تاکنون ساخته شده بود، براي پروستتنيک وگون يلتس اصلاًوابداً مهم نبود. از زيبايي‌شناسي و تکنولوژي سر درنمي‌آورد و اين چيزها براش به کتاب‌هايي مي‌موندن که به خط و زبان‌هايي ناشناخته نوشته شده‌اند؛ کتاب‌هايي که پروستتنيک وگون يلتس دوست داشت سوزونده و دفن بشن. اين‌که زاپود بيبلبروکس در سفينه? قلب طلا نشسته بود هم براي او اهميتي نداشت. زاپود حالا ديگه رييس‌جمهور «سابق» کهکشان بود و همه? پليس‌هاي کهکشان دنبال اون و سفينه‌اي بودند که دزديده بود. اما اين ماجرا هم براي پروستتنيک وگون يلتس هيچ اهميتي نداشت.