خاورميانه باستان (گهواره تمدن)

خاورميانه محل اتصال قاره آسيا و آفريقاست. اين منطقه مهم و حياتي، نقش تأثيرگذاري در تاريخ بشر ايفا کرده است. استفاده از اصطلاح «خاورميانه» را اولين بار در سال 1902 «آلفرد تير ماهن» استراتژيست دريايي آمريکايي در مقاله‌اي به کار برد و از خاورميانه به عنوان منطقه‌اي ميان حوزه نفوذ روسيه و بريتانيا ياد کرد. حوزه‌اي مياني که دو قدرت آن زمان براي سلطه بر آن با يکديگر رقابت مي‌کردند. روزنامه‌نگاران پس از مدت کوتاهي شروع به استفاده از اين اصطلاح کردند و تا زمان وقوع جنگ جهاني دوم اين اصطلاح در بين مردم رايج شده بود.
با توجه به اينکه امروزه هيچ حد و مرز رسمي براي تعيين مرزهاي خاورميانه وجود ندارد، تعريف اين منطقه منحصراً بر اساس جوامع کنوني آن غير ممکن است. شايد خيلي‌ها موافق باشند، کشورهايي که نامشان در زير مي‌آيد جزو خاورميانه محسوب شوند: بحرين، مصر، ايران، عراق، فلسطين، اردن، کويت، لبنان، عمان، قطر، عربستان سعودي، سوريه، ترکيه، امارات متحده عربي و يمن. تمامي اين جوامع سياسي قلمروهايي در آسيا دارند.
خاورميانه در طول تاريخ جايگاه اقوام و فرهنگ‌هاي گوناگون بوده است. پي بردن به اين که اين مردم چه کساني بودند و چگونه با هم ارتباط داشتند کاري دشوار و در عين حال جذاب است.
کتاب «خاورميانه باستان» در نگاه اول ضمن تعريف جغرافياي سياسي و اقتصادي خاورميانه، اقوام و فرهنگ‌ها، اقتصاد و کشاورزي و اهميت آب در اين منطقه مهم و يافته‌هاي باستان شناختي را در آنجا مورد تحليل و ارزيابي قرار داده است.