عجايب نامه

عجائب‌المخلوقات و غرائب‌الموجودات يا عجايب‌نامه‌ي محمّد ابن محمودِ همداني يک قرن پيش‌تر از عجائب‌المخلوقات زکرياي قزويني نوشته شد، اما شهرت عالمگير کتاب قزويني کتاب همداني را در هاله‌ي گمنامي فرو برد. همداني اين کتاب غريب را در نيمه‌ي دوم قرن ششم هجري نوشت و نثر او مثل نثر بسياري از معاصرانش هنوز همان نثر ساده و بي‌تکلّف قـرن چهارم و پنجم هجري بود. اين کتـاب را خـودش «جام گيتي‌نماي» مي‌ناميد و آينه‌اي مي‌دانست که همه‌ي عجايب عالم را به خواننده نشـان مي‌دهد. عجايب‌نامه آينه‌اي‌ست که اسکندر رومي به دست ما مي‌دهد و همان جام گيتي‌نماي جمشيد و کي‌خسرو است که ما را از احوال عالَم باخبر مي‌سازد.
در مجموعه‌ي «بـازخوانـي مـتون» ويرايش‌هاي جديدي از برجسته‌ترين آثار منثور ادبيات کلاسيک فارسي عرضه مي‌شود. تدوين مجدّد متن، فصل‌بندي، پيـراستـن برخي فرعيات، پـاراگراف‌بندي، نقطه‌گذاري، اعراب‌گذاري و به کار بردن يک رسم‌الخط يکدست، بدون هيچ دستکاري و دخالتي در سبک خود متن صورت مي‌گيرد و تماميت اثر محفوظ مي‌ماند.
ويرايش‌هاي جديد اين مجموعه تلاشي‌ست براي دست يافتن به صورت اصلي و جوهر خود متن.