فرهنگ فارسي عاميانه

فرهنگ فارسي عاميانه شامل لغات و ترکيبات متداول زبان فارسي امروز در مرتبه‌ي زبان عاميانه و روزمره است که در بعضي موارد، تا حد زبان معيار نيز پيش مي‌رود. اغلب لغات و معاني و اصطلاحاتي که در اين فرهنگ آمده، زبان عاميانه و روزمره‌ي مردم تهران در قرن چهاردهم هجري است. ازاين‌رو ابوالحسن نجفي گويش‌هاي محلي و اصطلاحات و تعبيرات شهرستاني را کنار گذاشته و براي انتخاب مثال‌ها از آثاري استفاده کرده که اولاً پس از سال 1300 هجري شمسي نوشته و منتشر شده باشد و ثانياً نويسنده‌ي آن‌ها زاده‌ي تهران يا پرورش‌يافته‌ي اين شهر باشد.