جهاد در اسلام

فقها درباره‌ي جهاد در اسلام آراء متفاوتي دارند که در کتاب‌هاي فقهي آمده است. برخي جهاد را مشروط به اذن يا امر امام معصوم دانسته‌اند، به‌نظر اين گروه جهاد در عصر غيبت تعطيل است. گروهي حمله‌ي نظامي به غيرمسلمانان را براي تحميل دين به آنان جايز دانسته‌اند. برخي جهاد ابتدايي را حداقل سالي يک‌بار واجب شمرده‌اند و گروهي گفته‌اند اگر تعداد دشمنان دوبرابر نيروهاي اسلام باشد جنگ با آنان واجب است و اگر شمارشان بيشتر باشد جنگ با آنان واجب نيست. نظر برخي از فقها بر اين است که اسيراني که قبل از پايان جنگ دستگير مي‌شوند بايد کشته شوند.
در اين کتاب مؤلف با استناد به قرآن و سيره پيامبر (ص) در مقام اثبات اين نظر است که در اسلام حمله‌ي نظامي ابتدايي به غيرمسلمانان بي‌آزار مجاز نيست، بلکه خوش‌رفتاري با آنان تشويق شده است و جهاد براي دفع شرّ دشمن مهاجم تشريع شده است، نه براي تحميل دين بر کفّار. همچنين نويسنده بر اين نظر است که جهاد مشروط به اذن يا امر امام معصوم نيست، و وجوب جهاد ادواري نيست بلکه هر وقت دشمن حمله کند جهاد واجب است و وجوب جهاد نسبتي با تعداد نيروهاي دشمن ندارد و جهاد در عصر غيبت تعطيل نيست و نيز قتل‌عام اسيراني که قبل از پايان جنگ دستگير مي‌شوند جايز نيست.