ايرانيان در بابل هخامنشي

کتاب حاضر يکي از مهم‌ترين پژوهش‌هاي محمد داندامايف متخصص تاريخ ماد و هخامنشي درباره ايرانيان ساکن در بابل در طول فرمانروايي هخامنشيان است. او با دقت بسيار گِلنوشته‌هاي بابلي باقيمانده از بايگاني عظيم موراشو را بررسي کرده است. فرهنگ بابل باستان در طول دو سده تسلط پارس‌ها گسترش يافت. اخترشناسي رياضي بابل تحت فرمانروايي هخامنشيان پيشرفت ويژه‌اي داشت. توفيقات آن از جمله بزرگ‌ترين پيشرفت‌هاي تأثيرگذار تمدن باستان به شمار مي‌رود. در همان دوران حقوق بابل به شکوفايي رسيد و تحولات چشمگيري نيز در روابط اجتماعي–اقتصادي کشور روي داد. دستگاه اداري پارس در بابل افزون بر دربار شاهي، که پائيز و زمستان را در بابل به سر مي‌برد، به ميزان گسترده‌اي از خدمات دبيران محلي در نگارش آرامي و اکدي سود برد. اگرچه نمايندگان دولت در بابل هخامنشي زبان آرامي را به کار مي‌بردند، ولي زبان اکدي به عنوان زبان فرقه‌هاي ديني و منابع پزشکي و رياضي و تا حدي اسناد حقوقي باقي ماند. مطالعه اسناد بابلي از اهميت خاصي برخوردار است، زيرا تنها از ميانرودان منابع متنوعي موجود مي‌باشد که ما را به بازسازي اشکال گوناگون روابط اجتماعي و اقتصادي اين دوره قادر مي‌سازد.