آتش اژدها / خيابان وحشت 13

خانم و آقاي واتسون از پشت ميله‌ها به محوطه‌اي نگاه مي‌کردند که انتقال‌دهندگان لوک، ريسوس و کلو را تا روي دريچه همراهي کردند. پدر کلو، نيلز فِر و پدر و مادر ريسوس هم در آن‌جا بودند. سفر به مرکز فرماندهي ع.ف.ر.ي.ت از طريق يک دريچه‌ي جادويي در سکوت انجام شده بود. اما گاهي صداي گريه و هق‌هق بلا نِگَتيو بلند مي‌شد. دست‌هاي آن سه نفر را بسته بودند. هر سه با ناراحتي به والدين خود نگاه مي‌کردند. اسريد بلچر آمد. کاغذ لوله‌ شده‌اي از پوست آهو در دست داشت. کلو شروع به لرزيدن کرد. ريسوس با ديدن چهره‌ي اندوهگين مادرش، سعي کرد بيش از اين اشک نريزد. حيوان لجني با صدايي که شبيه قِرقِره‌کردن آب بود، گفت: «متهمان! شما مبادرت به باز کردن راه خروج جادويي از يکي از جوامع ع.ف.ر.ي.ت کرده‌ايد. هزاران آدم معمولي از اين راه وارد خيابان وحشت شده و براي ساکنان مزاحمت ايجاد کرده‌اند. آيا اين اتهام را قبول مي‌کنيد؟» لوک معترضانه گفت: «شما متوجه نيستيد. من مي‌خواستم براي برگرداندن پدر و مادرم راهي باز کنم...»