شهرت

رولندز در كتاب شهرت، با اشاره به تفاوت ميان شهرت سنتي و شهرت نويني كه او شهرت بادآورده مي‌نامد، به ريشه‌يابي بيماري‌اي مي‌پردازد كه چنين شهرتي يكي از نشانه‌هاي آن است. با بررسي مفاهيمي چون «احترام» و «كيفيت» كه با شهرت همراه بوده‌اند، مي‌كوشد تا علل اين تحول را توضيح دهد و به زباني ساده و طنزآلود به برخي از پرسش‌هاي عميق فلسفي و نيز مسئله‌هاي روزمره جامعه جديد پاسخ دهد.
آيا فردگرايي كه ميوه روشنگري است با عينيت‌گرايي كه ريشه در انديشه‌هاي فيلسوفان يونان باستان دارد در تعارض است؟
آيا مي‌توان بين اين دو به موازنه‌اي مناسب دست يافت؟ چرا شهرت به افيون توده‌ها تبديل شده است؟ آيا هدف نهايي فردگرايي زندگي سبك‌بار و فارغ از ارزش‌هاست؟ رابطه ميان خودمختاري و خودشكوفايي چيست؟
آيا بنيادگرايان جزم‌انديش و انسان‌هاي فارغ از ارزش دو روي يك سكه نيستند؟
كتاب شهرت تلاشي براي پاسخگويي به چنين پرسش‌هايي است.