يك زن در دو چهره

نويسنده در اين نمايش‌نامه فكاهي به زبان طنز و هزل، سجاياي ساده و عاميانه اعضاي خانواده‌اي را نشان مي‌دهد و بعضي از مباحث اخلاقي و فساد جامعه را تلويحا بيان مي‌كند و با زيركي و مهارت به تدريج به اصلاح اخلاق و تغيير زندگي قهرمان زن داستان، كه ناخواسته وارد محيط فاسد شده بود، موفق مي‌شود. مكالمات بازيگران هم خنده‌آور و اعجاب‌انگيز و هم آموزنده و متاثر كننده است.