فاجعه (هفت نمايش نامه ي كوتاه از ساموئل بكت)

ساموئل بكت با در انتظار گودو منادي انتظار مدام بشر شد و شخصيت‌هاي زوجي‌اش در اين نمايشنامه‌، به الگويي در اكثر نمايشنامه‌هاي بعدي او تبديل شدند. شخصيت‌هايي كه در برزخ زندگي خويش انتظار مي‌كشند. شخصيت‌هاي ‌آثار بكت ـ به خصوص ‌آثار نمايشي ـ كه در واقع كاريكاتورهايي از انسان مدرن هستند‌. هرگز نمي‌توانند تصميمي مفيد يا حتي قانع كننده اتخاذ كنند و يا دست به عملي سودمند و منطقي بزنند. ‌آنان حتي نمي‌توانند ‌آرزوهاي مايوسانه خود را با يكديگر در ميان بگذارند و اگر هم اين كار را بكنند‌‌، تفاوت‌ها و تمايزهاي بين‌شان ‌آن قدر زياد است كه از اين موضوع حاصلي عايدشان نمي‌شود. در نمايشنامه‌هاي كوتاه بكت، زبان شاعران او و فضاي تيره و خواب‌گونه اين ‌آثار به نحوي است كه مي‌‌تواند هر يك از ‌آن‌ها را همچون شعري نمايشي تلقي كند‌.