اميد آفتابي من (نامه هاي احمد شاملو و پسرش سامان)

اميد آفتابي من جز اين آرزو ندارم كه حالت خوب و فكرت راحت و اعصابت آرام باشد، در كارت توفيق حاصل كني و پشتيبان روحي پدرت باشي كه اميدش هستي و مي‌داني كه درباره‌ات چه عقيده و چه قضاوتي دارد، در عين حال دلم مي‌خواهد واقعا دنيا را بشناسي و با چشم باز و عقل سليم در مسائل نگاه كني و در حالي كه جسما و روحا جواني خود را حفظ مي‌كني و از زندگي كوتاهي كه آدمي‌زاد در اين 4 صباح عمر خود دارد لذت مي‌بري و هر ساعت پيرتر و جهانديده‌تر بشوي، دلم مي‌تپد و آرزو دارم كه به اين خواست من لبيك بگويي و بكوشي كه اين‌جور باشد.