ملكه ي سايه ها / كودكانه هاي بامداد

يكي بود يكي نبود. روزي روزگاري، زير اين آسمان كبود، خواهر و برادري بودند كه به خوبي و خوشي با هم زندگي مي‌كردند. روزها برادر مي‌رفت كار مي‌كرد و پول در مي‌آورد، و خواهر توي خانه مي‌ماند و به كارهاي خانه‌داري‌اش مي‌رسيد. يك روز كه آن دو تا كنار هم جلو پنجره نشسته بودند و پرواز كبوترها را توي آسمان تماشا مي‌كردند، برادر رو به خواهر كرد و ازش پرسيد: خواهر جان! دلت مي‌خواست كبوتر سفيدي مي‌شدي و پر مي‌كشيدي و توي آسمان‌ها پرواز مي‌كردي؟ خواهر سري به حسرت جنباند، آهي كشيد و جواب داد: آخ! برادر نگو كه دلم براي اين جور چيزها پر مي‌زند!