صد نامه ي عاشقانه (نگار نامه هاي نزار قباني)

اين صد نامه كه آن‌ها را منتشر مي‌كنم، يادمانده‌اي است از عشق‌ها و محبوبه‌هاي من كه نمي‌خواستم آن‌ها را منتشر كنم مبادا به كسي خيانت و ظلم كرده باشم. من شاعري هستم كه مانند همه مردان، برايم يادگارهايي از عشق به جا مانده است كه از آن‌ها شرمگين نيستم. اين يادگارها مجموعه‌اي از نامه‌هاست كه شجاعت لازم براي سوزاندن آن‌‌ها را ندارم. انكار نمي‌كنم كه به سوزاندن آن‌ها انديشيده بودم. سوزاندن آن‌ها مانند انتشارشان مرا از نگهداري يادگارهاي ارزشمند ـ يعني نامه‌هايي كه بايد از آن‌ها نگهداري مي‌كردم رها مي‌ساخت. هر كدام از اين دو كار (سوزاندن و انتشار) محبوبه‌هايم را نيز كه با نگهداري نامه‌ها در نزد من زنداني بودند، آزاد مي‌ساخت.