تاريخچه آواشناسي و سهم ايرانيان

آواشناسي عمدتا در چارچوب مطالعه زبان بررسي شده است.به اين سبب دستاوردهاي آواشناسي در اين كتاب از ميان آثاري كه درباره مسائل كلي زبان است استخراج و با نسلسلي تاريخي عرضه شده است.محدوده زماني آثار از حدود شش قرن قبل از ميلاد تا قرن پانزدهم ميلادي است. نويسنده سعي كرده داور عادلي باشد و سهم واقعي دانشمندان ايراني را در آواشناسي مشخص كند نه آنكه دانشمندان هموطنش را از سر احساس در بهترين جاي يك قصه علمي تخيلي قرار دهد. در اين كتاب آثار و بقاياي آواشناسي از خرابه‌‌هاي هند و يونان و روم و سرزمين‌‌هاي اسلامي جمع شده و در بافت اجتماعي دياري كه دانشمندان در آن به بررسي اين علم پرداخته‌اند عرضه شده است. مخاطبان اين كتاب هم‌زبان‌شناسان و هم‌ كساني‌اند كه مشتاق‌اند ردپاي اجدادشان را در تاريخ علوم پيدا كنند و از دانش و اندوه نگفتني آن‌ها قصه‌هايي براي شب‌هاي دراز بسازند.