ماهي در آب (خاطرات ماريو بارگاس يوسا)

مادرم بازويم را گرفت و مرا از در سرويس ساختمان فرمانداري به خيابان برد. به سمت خاكريز اگيگرن به راه افتاديم. آخرين روزهاي 1946 يا نخستين روزهاي 1947 بود اما امتحانات مدرسه سالسيان خاتمه يافته بود. من كلاس پنجم را به پايان رسانده بودم و در پيورا تابستان با نور سفيد و گرماي خفه كننده‌اش از راه مي‌رسيد.
مادرم بي‌آنكه صدايش بلرزد گفت: تو مي‌دانستي مگر نه؟