معماري زبان و ذهن در فلسفه ويتگنشتاين

اين كتاب كه به قلم يكي از فلاسفه تحليل بنام است، با تمركز بر دو حوزه فلسفه زبان و فلسفه ذهن، به شرح سير تحول انديشه ويتگنشتاين مي‌پردازد. آنتوني كني در دو فصل نخست، زندگي پرحاشيه ويتگنشتاين و زمينه فكري و فلسفي وي را ترسيم مي‌كند و سپس در فصول سوم تا يازدهم به ترتيب به واكاوي اين آثار مي‌پردازد:
دفتر يادداشت‌ها، رساله، ملاحظات فلسفي، گرامر فلسفي، پژوهش‌هاي فلسفي و در باب يقين.
فصل دوازدهم و پاياني كتاب نيز نسبت فلسفه متقدم و متاخر ويتگنشتاين را تحليل مي‌كند. از نقاط قوت اين كتاب مي‌توان به دو مورد اشاره كرد: اول اينكه نويسنده خود برآمده از سنت فلاسفه‌اي ـ نظير اليزابت آنسكوم ـ است كه شاگردان ويتگنشتاين در زمان حياتش و ويراستاران آثار وي پس از مرگش بوده‌اند، آثاري كه اهميت ويژه‌اي براي فهم عناصر ارزشمند فلسفه ويتگنشتاين دارند؛ دوم اينكه كني، با تمركز بر آثار منتشر شده بين دو اثر كلاسيك ويتگنشتاين، بر پيوستگي تفكر متقدم و متاخر وي تاكيد مي‌كند.