اسطوره عصيان چه گوارا سخن مي گويد

گابريل گارساي ماركز شعري دارد در رثاي ارنستو چه‌گوارا به اين مضمون كه: مرد افتاده بر زمين، مرده، يكي فرياد مي‌زند دلاور برخيز و دلاور بي‌حركت مي‌ماند. دو، سه، ده، هزار نفر فرياد مي‌زنند، برنمي‌خيزد. اما همه مي‌خواهند، بر مي‌خيزد. نخستين كس را مي‌بوسد و به راه مي‌افتد. چه‌گوارا را شايد به عنوان نماد اعتراض بر هر پرچمي بنشانند، اما نگاه انساني و مهربان اوست كه همه را مي‌خواند...